جیم برو
باشگاهها
مربیها
درباره ما
تماس با ما
-
فیلتر
-
چی تو سر مربی جودو کیش میگذره؟
ببینید، مربی جودو تو کیش، مثل یه باغبان میمونه که تو این جزیرهی آفتابی، داره نهالهای جوون رو پرورش میده. هر روز صبح با یه عالمه انرژی و یه کولهبار تجربه میاد سر تمرین، نه فقط برای اینکه چند تا فن یاد بده و عرق شاگرداش رو دربیاره. نه بابا، قضیه خیلی عمیقتر از این حرفاست. اهدافش یه جورایی پیچیده و چند لایه است. بذارید براتون بازش کنم.
اول از همه، مهمترین هدفش اینه که جوونای کیش رو از بطالت و بیهدفی نجات بده. کیش جای قشنگیه، پر از تفریح و سرگرمی. اما همین قشنگی میتونه باعث بشه جوونا وقتشون رو الکی هدر بدن. مربی دلش میخواد یه جای امن و پر از انرژی مثبت براشون بسازه. جایی که بیان، لباس جودو بپوشن، تعریق کنن، خسته بشن، ولی با یه حس خوب و پر از انگیزه برگردن خونه. میخواد بهشون یاد بده که چطور از انرژیشون درست استفاده کنن، نه اینکه تو کارهای بیفایده مصرفش کنن. جودو یه جوری نظم و انضباط رو تو زندگی آدم میاره، چیزی که شاید بعضی از جوونا بهش نیاز داشته باشن.
هدف بعدی، ساختن آدمای قوی، نه فقط از نظر بدنی، بلکه از نظر روحی و اخلاقی. رو تاتامی جودو، زمین خوردن بخشی از بازیه. مربی بهت یاد میده چطور با افتادن کنار بیای، چطور ازش درس بگیری و دوباره قویتر از قبل بلند شی. این درس فقط برای جودو نیست، برای کل زندگیه. وقتی تو جودو یاد گرفتی که چطور جلوی حریف قویتر از خودت وایستی و نترسی، تو زندگی واقعی هم شجاعتر میشی. مربی میخواد شاگرداش آدمایی باشن که اعتماد به نفس دارن، محترم هستن، به بزرگترشون احترام میذارن و میدونن که با تلاش میشه به هر چیزی رسید. میخواد نسلی رو تربیت کنه که مسئولیتپذیر باشن و از سختیها فرار نکنن.
یه هدف بزرگتر، ترویج فرهنگ اصیل جودوئه تو جزیره. جودو فقط یه ورزش رزمی نیست، یه راه زندگیه (Do). راهی که بر اساس احترام متقابل، کمک به دیگران و تلاش برای پیشرفت خود و جامعه بنا شده. مربی کیش میخواد این فرهنگ رو تو جزیره جا بندازه. میخواد مردم ببینن که جودوکارا آدمای آروم، مودب و مفیدی هستن. اینجوری نه تنها اسم جودو خوب در میره، بلکه یه تاثیر مثبت تو جامعه کوچک کیش هم میذاره. شاید باورتون نشه، ولی یه باشگاه ورزشی میتونه یه عالمه کار فرهنگی هم انجام بده.
حالا میرسیم به یه هدف هیجانانگیز: پرورش قهرمان. هر مربیای تو دلش یه رویای شیرین داره که یکی از شاگرداش روی سکوی قهرمانی بایسته. مربی کیش هم از این قاعده مستثنی نیست. وقتی یه استعداد ناب رو تو یکی از بچهها میبینه، تمام تلاشش رو میکنه تا اونو به اوج برسونه. ساعتها وقت اضافه میذاره، تمرینات ویژه براش طراحی میکنه، باهاش حرف میزنه و بهش انگیزه میده. این قهرمانیها فقط برای اسم و رسم نیست، یه جورایی پاداش تمام زحمتهای مربی و شاگرده. نشون میده که تو کیش هم میشه به بالاترین سطح جودو رسید.
و در آخر، شاید سادهترین و در عین حال عمیقترین هدف: ساختن یه خانواده. باشگاه جودو برای مربی فقط یه محل کار نیست، یه خونهی دومه. دوست داره شاگرداش با هم رفیق باشن، به هم کمک کنن و تو سختیها پشت هم باشن. میخواد وقتی میان باشگاه، احساس آرامش و تعلق خاطر کنن. این حس خانواده بودن، خیلی وقتا از خود تمرین مهمتره و باعث میشه آدم تو مسیر جودو و زندگی، ثابتقدم بمونه. مربی از اینکه میبینه شاگرداش با هم میخندن، با هم رقابت سالم میکنن و با هم پیشرفت میکنن، حالش خوب میشه. این حال خوب، انرژی مربی رو برای روزهای بعد هم تامین میکنه.
پس دفعه بعد که یه مربی جودو رو دیدید که داره داد میزنه یا حسابی سختگیری میکنه، یادتون باشه که پشت این ظاهر، یه عالمه هدف بزرگ و کوچیک پنهانه. اهدافی که میخوان از شما، نه تنها یه جودوکار خوب، بلکه یه آدم قویتر، بهتر و مفیدتر برای جامعه بسازن. و مربی جودو کیش هم، دقیقا با همین هدفها، هر روز میاد رو تاتامی.